انتخاب تکنولوژی حکاکی لیزری مناسب می تواند یک کار دلهره آور باشد. لیزرهای UV و لیزرهای فیبر، در حالی که به ظاهر مشابه هستند، هر کدام دارای نقاط قوت و ضعف متمایزی هستند. این مقاله تجزیه و تحلیل عمیقی از این دو فناوری ارائه می دهد و به شما کمک می کند تا بر اساس نیازهای خاص خود تصمیمی آگاهانه بگیرید.
هم لیزرهای فیبر و هم لیزرهای فرابنفش از سیستم های گالوانومتر با سرعت بالا و دقت بالا استفاده می کنند، اما اصول اساسی کار آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. لیزرهای فیبر در طیف مادون قرمز (طول موج 1064 نانومتر) کار می کنند و از انرژی حرارتی برای حکاکی و علامت گذاری مواد استفاده می کنند. آنها با فلزات و پلاستیک های خاص برتری دارند، اما با مواد حساس به حرارت مانند شیشه و چوب مبارزه می کنند.
از سوی دیگر، لیزرهای UV (طول موج 355 نانومتر)، از نور ماوراء بنفش استفاده می کنند که توسط طیف وسیع تری از مواد جذب می شود. آنها به جای انرژی حرارتی به واکنش های فتوشیمیایی متکی هستند، که آنها را برای بسترهای حساس به گرما ایده آل می کند.
لیزرهای فیبر حکاکی عمیق بر روی کارت های فلزی با کنتراست عالی ارائه می دهند و پردازش با سرعت بالایی را ارائه می دهند که به طور قابل توجهی بهره وری را بهبود می بخشد. آنها همچنین می توانند کارت های فلزی ضخیم تر را به طور موثر برش دهند. لیزرهای فرابنفش حکاکی های کم عمق تر اما با جزئیات بسیار با کنتراست برتر بر روی سطوح فلزی تولید می کنند، اگرچه آنها فاقد قابلیت برش لیزرهای فیبر هستند.
هر دو فناوری روی آلومینیوم آنودایز عملکرد خوبی دارند. لیزرهای فیبر به سرعت لایه آنودایز شده را حذف می کنند تا فلز براق زیر آن آشکار شود، با لیزرهای فیبر MOPA که قادر به حکاکی در مقیاس خاکستری هستند. لیزرهای UV به دلیل اندازه لکه لیزری کوچکتر، علائم با کنتراست بالا با جزئیات ریزتر ایجاد می کنند، به ویژه در طرح های زیر میلی متری قابل توجه است.
لیزرهای فیبر به وضوح در کاربردهای فولاد ضد زنگ بهتر عمل می کنند و قادر به حکاکی عمیق و ایجاد علائم بادوام از طریق تکنیک هایی مانند آنیل سیاه هستند. لیزرهای فیبر MOPA حتی می توانند اثرات تمام رنگی بر روی فولاد ضد زنگ و تیتانیوم ایجاد کنند. لیزرهای UV به حکاکی های کم عمق و سبک روی فولاد ضد زنگ محدود می شوند.
لیزرهای فرابنفش با پلاستیک ها، به ویژه اکریلیک های رنگی و شفاف که در آن لیزرهای فیبر اغلب از کار می افتند، برتری دارند. آنها حکاکی های صاف و با کنتراست بالا با حداقل آسیب حرارتی تولید می کنند. در حالی که هر دو می توانند برخی از پلاستیک های سفید و سیاه را مشخص کنند، لیزرهای UV عموماً نتایج برتر را در اکثر انواع پلاستیک ارائه می دهند.
لیزرهای ماوراء بنفش به طور منحصر به فردی قادر به حکاکی مستقیم شیشه هستند و جلوه های مات را بدون ترک خوردن ایجاد می کنند. آنها حتی می توانند حکاکی های تعبیه شده در شیشه تولید کنند. لیزرهای فیبر نمی توانند به طور موثر شیشه را بدون مواد رابط اضافی حکاکی کنند و نتایج ضعیف تر هستند.
لیزرهای UV حکاکی های تمیز و دقیق روی چوب را بدون لکه های دود یا سوزاندن ارائه می دهند. لیزرهای فیبر معمولاً علائم ناسازگار و سوخته روی چوب ایجاد می کنند یا اصلاً علامت گذاری نمی شوند. لیزرهای UV همچنین قابلیت برش چوب را بدون زغالزدگی نشان میدهند.
لیزرهای UV حکاکی های تمیز و دقیقی را روی چرم بدون زغال زایی ایجاد می کنند. لیزرهای فیبر می توانند اعماق حکاکی مختلفی ایجاد کنند، اما همیشه مقداری آثار سوختگی بر جای می گذارند و ممکن است جزئیات ظریف را در حکاکی های عمیق تر از دست بدهند.
هر دو لیزر می توانند لاستیک را حکاکی کنند، اما لیزرهای UV نتایج واضح تر و کنتراست بالاتر با حفظ جزئیات بهتر در حکاکی های عمیق ایجاد می کنند. لیزرهای UV همچنین به طور منحصر به فردی قادر به برش مواد لاستیکی خاصی هستند که در برابر برش حرارتی مقاومت می کنند.
لیزرهای فیبر با ایجاد ریزشکستگیها، حکاکیهای عمیقتری روی سنگ ایجاد میکنند که آنها را برای هدیه و جوایز ایدهآل میکند. لیزرهای فرابنفش علائم کم عمق تری را با کنتراست کمتر ایجاد می کنند، اما می توانند با موادی مانند مرمر و کریستال کار کنند که لیزرهای فیبر نمی توانند.
لیزرهای ماوراء بنفش با پارچه هایی مانند جین و پلی استر برتری دارند و رنگ سطح را بدون آسیب رساندن به الیاف زیرین پاک می کنند. لیزرهای فیبر معمولاً نمی توانند منسوجات را به طور مؤثر علامت گذاری کنند زیرا طول موج آنها به خوبی جذب نمی شود.
هر فناوری کاربردهای تخصصی منحصر به فردی دارد. لیزرهای فیبر می توانند زنگ زدگی را از بین ببرند و قطعات فلزی را تمیز کنند، در حالی که لیزرهای UV بهتر حکاکی فنجان سرامیکی و حکاکی کاغذ/برگ را بدون سوختن انجام می دهند. لیزرهای فیبر نیز برای نمونه سازی سریع PCB امیدوار کننده هستند.
برای کاربردهای متمرکز بر فلز که نیاز به حکاکی عمیق، علامت گذاری سیاه و تولید با سرعت بالا دارند، لیزرهای فیبر برتر هستند. برای مواد متنوعی که به دقت بالا با حداقل آسیب حرارتی نیاز دارند، لیزرهای UV انتخاب بهتری هستند. تصمیم در نهایت به الزامات برنامه خاص شما بستگی دارد.